کدهای رجیستر کشور های مختلف
این هواپیما مجهز به موتور جدید LEAP-1B خواهد شد و در سال 2017 پس از گذشت پنجاه سال از تولید اولین بویینگ 737 پرواز می کند.
ایده ی اولیه و توسعه :
در سال 2006 بویینگ تصمیم به تولید و طراحی هواپیمای جدید برای جایگزین کردن انواع مدل های 737 گرفت که دارای مصرف سوخت کمتر وصرفه ی اقتصادی بالاتر برای شرکت های هواپیمایی باشد.
بر این اساس پیشنهاد طراحی هواپیمای Boeing Y1 که دنباله رو فناوری های موجود در پرنده رویایی بویینگ یعنی Boeing 787 می باشد مطرح شد.اما این پیشنهاد تا سال 2011 مسکوت ماند و به آن پرداخته نشد.
سال 2010 در حالی که ایرباس مدل جدید هواپیماهای باریک پیکر خود با نام خانواده ایرباس 320نئو را معرفی کرده بود،بویینگ هنوز یک مدل مناسب که قابل رقابت با این پرنده باشد را نداشت.خانواده ایرباس 320 نئو با مصرف سوخت کمتر و هزینه نگهداری پایین تر توانسته بودند نظر بسیاری از شرکت های هواپیمایی را جلب کرده و هزاران سفارش برای این پرنده دریافت کند.
فشار های اقتصادی بر بویینگ باعث شد تا در ماه آگوست سال 2011 ایده ی بویینگ 737 مکس را مطرح کند و به طور جدی آن را پیگیری نماید.بویینگ این پروژه را با هدف کاهش شانزده درصدی مصرف سوخت نسبت به مدل های قدیمی ایرباس 320 و کاهش چهار درصد ی مصرف سوخت نسبت به خانواده ایرباس 320 نئو کلید زد و طبق برنامه ی ریزی تعیین شده این هواپیما تا سال 2017 در آسمان پرواز خواهد کرد.
این هواپیما در مدل های 737 MAX 7 و 737 MAX 8 و 737 MAX 9 جایگزین نسل های پیشین بویینگ 737 خواهد بود.البته طول بدنه و چیدمان درها همانند مدل های سابق بویینگ 737 خواهد بود.
در ابتدا تعداد مشتریان این هواپیما اعلام نشده بود،اما اولین مشتری این پرنده شرکت هواپیمایی آمریکن ایرلانز معرفی شد و تا کنون بویینگ توانسته سفارش بیش از 900 فروند از مدل های این هواپیما را از سیزده از شرکت هواپیمایی دریافت کند.
اولین مشتری اروپایی این هواپیما نیز نروژ بود که یکصد فروند از این هواپیما را طی قراردای به ارزش یازده میلیارد دلار سفارش داد.
شرکت های هواپیمایی در مکزیک،سنگاپور و استرالیا ،ایرلند ،برزیل و روسیه از دیگر سفارش دهنده های این هواپیما می باشند.
طراحی :
سال 2011 بویینگ وقت خود را صرف انتخاب قطر فن مناسب برای موتور LEAP-1B کرد.بر اساس تحقیقات قطر فن بالاتر می توانست مصرف سوخت را کاهش دهد اما به علت وزن بالاتر نیاز به تغییرات گسترده در بدنه و ارابه ی فرود دارد.
موتور جدید همانند موتورهای بویینگ 747 از سری 800 و 787 دارای صدای کمتر بوده و در کلاس خود حداقل مصرف سوخت را دارد.
در ماه نوامبر سال 2011 بویینگ اعلام کرد انتخابش برای 737 MAX موتور LEAP-1B با قطر فن 176 سانتی متر می باشد که برای استفاده از این موتور نیاز است تا ارتفاع چرخ جلوی پرنده 15 تا 20 سانتی متر بیشتر شود.
همچنین چراغ های مورد استفاده در این پرنده از نوع LED می باشد و نسل جدیدی از وینگلت ها روی آن نصب شده است.
این وینگلت های جدید مصرف سوخت را تا 12 درصد کاهش می دهد.
البته اساس بدنه و شکل ظاهری پرنده همانند سایر مدل های 737 خواهد بود و بویینگ اعلام کرده قصد ایجاد تغییر اساسی در در بدنه ندارد. اما سیستم های ناوبری و کاکپیت هواپیما به حالت دیجیتال و پیشرفته در خواهند آمد.
مدل های 737 MAX
737 MAX 7 جایگزین مدل 737-700 و 737-700ER
737 MAX 8 جایگزین مدل 737-800
737 MAX 9 جایگزین مدل 737-900ER
مشخصات کلی :
ظرفیت : 126 و 162 و 180 نفر به ترتیب برای مدل های 737 MAX 7 و 737 MAX 8 و 737 MAX 9
طول بدنه : 33 متر ، 39 متر و 42 متر به ترتیب برای مدل های 737 MAX 7 و 737 MAX 8 و 737 MAX 9
طول بال : 35.9 متر
ارتفاع : 12.5 متر
سرعت : 522 مایل معادل در ساعت 842 کیلومتر در ساعت
حداکثر وزن تیک آف : 72 تن ، 82 تن و 88 تن به ترتیب برای مدل های 737 MAX 7 و 737 MAX 8 و 737 MAX 9
حداکثر برد : 7000 ، 6700 و 6500کیلومتر ترتیب برای مدل های 737 MAX 7 و 737 MAX 8 و 737 MAX 9
موتور : CFM LEAP-1B
قطر فن : 176 سانتی متر
سیستم های ترمز هواپیما